Gedenken an ukrainische Soldaten auf den Friedhöfen Rastatt und Niederbühl

{:de}

In diesem Jahr war det Tag der Allerheiligen, der 1. November, ungewönlich sonning und warm für diese Jahreszeit. Entsprechend der langjährigen Tradition dieses Gedenktages besuchten Mitglieder unseres Vereins das Denkmal für ukrainische Kriegsgefangene aus dem Ersten Weltkrieg auf dem Stadtfriedhof Rastatt und die Begräbnisstätten der Kriegsgefangenen auf dem Friedhof Niederbühl.

Auf Wunsch unserer Partner aus Rastatt, eine gemeinsame Veranstaltung durchzuführen, sowie aktiver Mitglieder und der geflüchteten Ukrainer, die sich der Sache angeschlossen haben, kamen dieses Jahr viel mehr Menschen zusammen, als in den Vorjahren. Wie immer kamen auch unser Vereinsvorsitzender Viktor Serdyuk, sowie Herr Vasyl Blaschtschak, ein Aktivist, der sich immer sehr um die Erhaltung des Denkmals bemühte, und andere Mitglieder des Vereins mit ihren Familien und Kindern.

Ein mit gelben und roten Bändern geschmückter Kranz lag bereits wie in den Vorjahren in der Nähe des Denkmals der Stadtverwaltung. Wir haben einen Kranz mit gelben und blauen Bändern und der Inschrift am Fuß des Denkmals niedergelegt: „Den Verstorbenen für Freiheit und Unabhängigkeit der Ukraine – vom Verein ‚Ukrainer in Karlsruhe'“.

Der Pfarer Petro Svidrun las ein Gedenkgebet, in dem er an alle ukrainischen Soldaten erinnerte, die in Kriegen starben, und an alle Ukrainer, die ihr Leben für die Freiheit und Unabhängigkeit der Ukraine abgaben. In seiner Predigt erzählte der Pfarer die Geschichte des Denkmals. Wir sangen zusammen „Gott ist groß und eins“.

Später trafen wir uns alle auf dem Friedhof in Niederbühl und legten am Fuße des Denkmals für unsere Kriegsgefangene einen Gemeinschaftskranz nieder. Hier befinden sich neben dem Denkmal auch die Gräber von mehr als 70 ukrainischen Kriegsgefangenen, auf denen durch die Bemühungen der Stadt und Aktivisten der ukrainischen Gemeinde und der Kirche Steinkreuze aufgestellt wurden.

Unter der Leitung unserer Aktivistin mit wunderbarer Stimme, Natalya Sennikov/Lazunda, sangen wir „Gott ist groß und eins“, die Nationalhymne der Ukraine und das Lied „Roter Schneeball“.

Diese Aktion zieht jedes Jahr mehr und mehr Menschen an, denn an dem Tag vereinen uns unsere Geschichte und Traditionen. Dieser klare Tag, geheiligt durch das ukrainische Gebet, geschmückt mit sanften Herbstgoldblättern und blauem Himmel, wird noch lange in unseren Herzen bleiben.

Text: Olena Artemenko
Fotos: Natalya Sennikov

{:}{:uk}

Цьогоріч день Всіх Святих, 1 листопада видасвя сонячним і теплим для цієї пори року. За багаторічною традицією цього поминального дня, члени нашого товариства відвідали пам’ятник українським військовополоненим на міському цвинтарі Раштату та місця поховання військовополонених на цвинтарі Нідербюлю.

Дякуючи бажанню наших колег з Раштату і їх голови пана Олександра Стародуба провести спільний захід, а також активних українців з числа наших біженців, які долучились до справи, нас зібралось набагато більше, ніж в минулі роки. Як завжди, прийшов наш голова товариства пан Віктор Сердюк, а також пан Василь Блащак, активіст, який багато зусиль доклав до збереження пам’ятника, інші члени товариства з сім’ями і дітьми.

Від міської адміністрації біля пам’ятника вже лежав вінок прикрашений жовто-червоними стрічками, як і в попередні роки.

Ми поклали до підніжжя пам’ятника вінок з жовто-блакитними стрічками та написом: „Den Verstorbenen für Freiheit und Unabhängigkeit der Ukraine – vom Verein ‚Ukrainer in Karlsruhe'“.

Святий отець Петро прочитав поминальну молитву, в якій згадав усіх українських військових, що загинули на війнах і всіх українців, які віддали своє життя за волю та незалежність України. У своїй проповіді пан отець розповів історію пам’ятника і нашої традиції вшановувати українських військових. Ми разом заспівали „Боже великий єдиний“.

Пізніше ми всі зустрілись на цвинтарі в Нідербюль та поклали вінок від товариства до підніжжя пам’ятника нашим військовополоненим. Тут поряд з пам’ятником знаходяться також і могили більше ніж 70 українських військовополонених, на яких зусиллями міста та активістів української громади і церкви поставлені кам’яні хрести.

Під керівництвом нашої активістки з чудовим голосом Наталі Лазунди ми заспівали „Боже великий єдиний“, Гімн України та пісню „Червона калина“.

З кожним роком ця акція привертає все більше людей, так нас єднає наша історія і традиції.
Цей ясний день освячений українською молитвою, прикрашений лагідною осінню золотом листя та блакиттю небес, залишиться надовго в наших серцях.

Текст: Олена Артеменко
Фото: Наталя Сенніков

{:}